Zomerzotheid

De zomerzotheid is losgebarsten. Hoewel we in september vaak teleurgesteld terugblikken op de even geliefde als gehate Nederlandse zomers, is er geen kwaad woord te melden over de afgelopen pre-zomerse dagen (wat zeg ik? Weken!). De aanloop naar de langste dag die je wist dat zou komen (vandaag, 21 juni) heeft alle verwachtingen overtroffen. Het kwik passeert al dagen de 20 graden en terwijl kolonies mussen van de daken vallen, worden alle toeters en bellen in stad en land uit de kast getrokken.

Klimaatregelingen in Zuidaskantoren draaien overuren en tropenroosters worden ingevoerd. Zorgvuldig gekweekte summerbody’s maken hun debuut en de Hawaiian Tropic vloeit rijkelijk. Het is even doorbijten, maar met een beetje inspanning veranderen die tl-buizen van benen binnen korte tijd in tropisch gebruinde latten.

Vakantie in eigen land

Tijd om een tropisch oord op te zoeken de komende maanden? Niet nodig voor mij. Er gaat niks boven de Amsterdamse zomer. Al weken hangt er een instant barbecuelucht voor mijn huis (ik woon aan het park), sieren sloepen de grachten en zijn terrassen gevuld. En ik vind het heerlijk. Er hangt een zomerkriebel door de stad, iedereen gaat massaal in flirtfactor 10 en ruggengraten verdwijnen als sneeuw voor de zon. De stad is mijn vakantiebestemming en mijn balkon is mijn uitkijktoren. En bovenal, het strand is binnen handbereik.

Costa del Sol

Want die costa del sol, dat is gewoon Zandvoort als je het mij vraagt. Mits de zomer haar goddelijke pre-zomer gaat opvolgen in ieder geval. Toch heb ik nog één kleine kanttekening voor de Nederlandse strandgangers: het mag best wat bloter hoor. Niet dat je nu je kroonjuwelen ongegeneerd in het rond hoeft te slingeren, maar het topless zonnen lijkt uit het strandbeeld te verdwijnen. Iets dat Vief en ik constateerden toen we vorige week de zomer van 2017 inluidden in Zandvoort. Zonde. Die meiden mogen wat mij betreft gewoon de wijde wereld in tijdens het braden. Maar nee, de tanlijnen liggen er dik op en de roomwitte buiken liegen er niet om, nu het badpak weer hoogtij viert. Leuk voor het flaneren langs de strandtenten, maar jammer wanneer je je roomwitte middenrif in een crop moet hijsen als je volgend weekend weer op een festival staat.

Enfin, dat terzijde. Het is zomer en er valt niks te klagen, dus dat ga ik ook niet doen. Het startschot is gegeven en de zomer mag gevierd worden. Proost!

P.s. wel blijven smeren hé