Limburgs dialect: Het Versjètje

Of ik een ‘versjètje‘ bij mijn eten wilde, vroeg de kleuterjuf al een half jaar dagelijks aan me op de crèche. Geen idee wat het mens me aan probeerde te smeren, maar ik vertrouwde het voor geen meter. Het klonk als iets glibberigs waar ik ab-so-luut mijn handen niet vuil aan wilde maken, dus ik trapte mooi...