Waarom stemmen een gedoe is

Nederland is in rep en roer. Op 15 maart moeten we er namelijk weer aan geloven: stemmen. De debatten, discussies en standpuntoverzichten vliegen je om de oren. Laat staan de dwingende vingertjes die wijzen dat jij echt móet gaan stemmen. ‘Wees dankbaar voor je kiesrecht, jij vlerk!’. Oké, leuk allemaal. Maar op wie dan in hemelsnaam?

Deze hele stempartij is voor mij de derde keer. De voorgaande keren heb ik (volgens mij) allebei op D66 gestemd. Waarom? Geen idee. Er werd gezegd dat deze partij goed was voor studenten en aangezien ik toen volop van mijn studententijd aan het genieten was, vond ik het een prima keuze. Dat mijn huisgenootje bij jong D66 zat, of zoiets, en het huis vol hing met posters van het hoofd van Pechtold speelde waarschijnlijk ook mee.

Shitload aan keuzes

Deze keer zit ik met mijn, nu nog witte billen, op het strand van Miami. Dus er zal iemand anders voor mij moeten gaan stemmen. Ik zeg je eerlijk dat ik nog geen idee heb op welke partij en of ik er überhaupt zin in heb. Ik heb inmiddels gemerkt dat ik vooral met dat laatste een hoop agressie bij mensen oproep. Als ik namelijk aangeef de 15^e niet in Nederland te zijn en een punthoofd krijg van al dat stemgezwets, is het eerste wat ik hoor “OMG! JE GAAT TOCH WEL STEMMENNNN???!!!!??!” Jezus, doe rustig. Mag ik dat even zelf bepalen? Uiteraard heb ik heus wel de stemwijzer gedaan. Hier kwam de 50+ partij uit. Lekker dan, ik moet nog 30 worden. Vervolgens heb ik me eens verdiept in de standpunten van meerdere partijen. Wat een onoverzichtelijk gedoe. Hier krijg je toch automatisch de kriebels van? Allemaal leuk die keuzevrijheid, maar waarom zo fucking veel keuzes?!?! Ik begrijp heel goed dat mensen actief aangespoord moeten worden om te stemmen, want het is één grote onoverzichtelijk shitload aan informatie.

Lulletje rozenwater

Er is nog een tweede puntje waardoor ik stemmen een veel te grote kluif vind. Ik zeg je eerlijk dat ik alle lijsttrekkers maar een stelletje lulletje rozenwaters vind. Of egoïstische narcisten. Moeten die mensen ons land gaan regeren? Stuk voor stuk een saai, karakterloos hoofd zonder enig overwicht. Ik zie geen van alleen een keer stevig met de vuist op tafel slaan, de waarheid vertellen, of grote knopen doorhakken. Ze waren sowieso allemaal de nerdjes van de klas. Van die sullies die extra schoolactiviteiten deden en in dertig bestuurtjes en clubjes zaten. Ja, vooroordeel, I know. Ik vind dat gewoon. Vrijheid van meningsuiting toch? Waarom zit er niet iemand tussen zoals Arie Boomsma? Gewoon een man die een fijne uitstraling heeft, kan luisteren, maar er ook woest genoeg uitziet om te weten dat hij je alle hoeken van de kamer kan laten zien. Of van het parlement. ”Maar Minister President, wat doet u nu?”

Ik neig momenteel naar twee opties. Partij van de Dieren of blanco. Partij van de Dieren vind ik op veel punten prima mee te leven. Dat minder vlees eten lijkt mij een heel goed plan en dieren zijn fantastisch. Klein puntje is dat ze de jacht willen verbieden. En dan neem ik de hobby van zowel mijn vader als mijn twee broers af (en zo’n beetje de rest van mijn mannelijke familieleden). Huh, dierenliefhebber en jacht gaat toch niet samen? Wel dus. En mensen die de jacht willen verbieden omdat het zielig is, snappen niks van de jacht. Beetje jammer dus dat die Thieme wat dat betreft in onuitgezochte clichéverhalen blijft hangen.

Arie Boomsma for president

De tweede optie is dus blanco. Een beetje als een proteststem tegen al dit slappe gedoe. Nadeel is dat een blanco stem vrijwel gelijk staat aan geen stem. En dat is vreemd. Stel nou dat 1/3 van Nederland blanco zou stemmen, dan vind ik dat al die zetels die bij dat aantal horen ook leeg zouden moeten blijven. Dat dus maar 2/3 van de zetels gevuld wordt door partijen en dat ze dus met een veel kleiner groepje Nederland moeten gaan redden. Hopelijk is dan dus duidelijk dat er ontevredenheid is, dat alle zittende partijen flut zijn en er werk aan de winkel is. En dat Arie Boomsma dan opstaat om Nederland te gaan redden: ‘I will make the Netherlands great again!’. Kijk maar naar Maxima, met haar goede charismatische gezicht en enthousiaste persoonlijkheid heeft zij het hele Koningshuis gered van de vertrutting. Dus Arie, waar wacht je nog op?