Slechte voornemens
Goede voornemens. De grootste teleurstelling die je jezelf kunt opleggen. Sportpassen die uit hardnekkige spinnenwebben gepeuterd worden, laatste sigaretten die voor de 188e keer gerookt worden, en het Sonja Bakker-boek dat je in 2004 kocht wordt traditiegetrouw voor het nieuwe jaar van zolder gehaald. “New Year, New Me” denk je. Een nieuw jaar vol fantastisch nieuwe kansen. 2017 wordt het jaar dat je fitter, slanker, bewuster, zuiniger, leuker, knapper, aardiger, gezonder, opgeruimder en gelukkiger wordt. En dat allemaal tegelijk.
Ware het niet dat 1 januari de meeste voornemens het daglicht niet halen. Onder het mom van ‘overgangsfase’ werk je de overgebleven oliebollen tijdens het schansspringen naar binnen. 2 januari is de officiële start van het goede voornemenseizoen. Vol frisse moed zet je een stap in de overvolle sportschool om een uur door te brengen met gelijkgestemden. Om op 25 januari jezelf erop te betrappen dat je aangeschoten een pizza quattro stagioni bestelt van je laatste geld omdat je erachter bent gekomen dat die kilo’s toch niet zo voorspoedig verdampen als gedacht.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben in het echt heus geen botte, pessimistische hork. Ik geloof heilig in persoonlijke groei, plannen doorzetten en doelen bereiken. Maar dan wel om de juiste reden. Als je écht iets wil veranderen, dan doe je dat vanzelf. Niet door jezelf honderd dingen tegelijk op te leggen die je eigenlijk niet wil, want we weten allemaal dat moeten demotiverend werkt. Fit willen zijn, maar geen tijd hebben om te sporten. Meer rust, maar eerst even alles af maken. Minder geld uitgeven, maar pas nadat je die tas hebt gekocht. En dat uitgerekend in de meest depressieve maand van het jaar: januari.
Daarom aan iedereen die een waslijst aan goede voornemens heeft: let it go! De jaarwisseling is niets meer dan een overgang in ons jaartellingsysteem met een nieuw cijfertje op de kalender. Dat december wat bezinning en reflectie met zich meebrengt is top, maar te drastische voornemens eindigen vaak in februari met een slechte film en een bak Ben & Jerry’s op de bank. Slechte voornemens daarentegen zijn een stuk aantrekkelijker. Makkelijker vol te houden ook. En ontzettend bevrijdend. Mijn slechte voornemens?
- Nutteloos zijn. Vaker niks doen. Gewoon de hele zaterdag Netflix bingen in bed als ik daar zin in heb. Sociale druk is iets wat je jezelf oplegt.
- Spenden. Niet zo veel dat ik rood sta, maar af en toe zonder schuldgevoel 30 euro uitgeven aan een potje crème, omdat ik vind dat ik mezelf best mag verwennen af en toe.
- Nee zeggen tegen de dingen waar ik eigenlijk niet zo veel zin in heb. Ja zeggen tegen de dingen waar ik energie van krijg.
- Eten waar ik gelukkig van word. Dat houdt niet in dat ik alleen maar vettige zooi naar binnen werk, maar wel die pizza bestel op 25 januari, gewoon omdat ik daar zin in heb. Die salade en groene smoothie komen de volgende keer wel weer.
Gelukkig nieuwjaar! Dat alle slechte voornemens maar lang stand mogen houden. Wat zijn die van jou?
Zo slecht klinken jou voornemens mij niet in de oren.
De niet opgelegde voornemens zijn de beste, het gaat om de intrinsieke motivatie, die vanuit jezelf komt, doen waar jij blij van wordt, lak hebben aan hoe het zou horen, moeten.
Geen voornemens, dat geeft mij een heerlijk gevoel. Dus geen slechte en geen goede voornemens, het proberen waard!