Laat me slapen

Soms lees je wel eens van die dingen als ‘Ooh, je kan mij ’s nachts echt wákker maken voor een taartje!’. Ik begrijp daar werkelijk niets van. Sowieso snap ik die fascinatie voor zoete troep niet, maar vooral dat wakker maken schrikt mij af. ’s Nachts wakker maken?! Nooit.

Nu hoor ik jullie denken. Vief, weet je dat wel zeker? Ook niet voor een kaasplank met vijgenbrood, druiven, knapperige zoute crackers, fuetworst en een fles volle rode wijn? Nee. Hoezeer ik ook mijn leven zou wagen voor een goede borrelplank, wakker ervoor maken is echt een bridge too far. Er zijn grenzen.

Misschien is dit meteen mijn meest heftige confession ooit: ik verkies slapen boven kaas eten. Alhoewel half slapend in bed stukken kaas in mijn mond stoppen wel het meest ideaal zou zijn.

Ik zeg je eerlijk dat ik de laatste tijd vrij weinig energie hebt. Ik moet, na vier maanden vrij te zijn geweest, best wel even wennen aan die volle werkdagen. Daarnaast krijg ik van dit soort Nederlandse zomers ook een chronisch vitamine D tekort. Slapen is daarom, naast dat het gewoon fijn is, ook weer behoorlijke noodzaak geworden. Ook zonder dat energietekort is slapen altijd wel mijn grootste hobby geweest. Als ik mijn mama en tante mag geloven begon ik als baby niet te huilen als ik naar bed werd gebracht, maar juist als ik uit bed werd gehaald. Ik lag het liefst urenlang heerlijk, neuriënd in mijn wiegje. En dat is dus nooit veranderd. De dagen dat ik in het weekend pas om 2 uur uit bed kwam zijn wel minder geworden sinds ik werk. Die twee zeldzame vrije dagen wil ik toch wel een beetje benutten. Maar in het weekend voor 10u opstaan is sowieso nog steeds geen optie. Dan moet ik echt wekkers gaan zetten en dat is voor niemand leuk.

Ik heb het voordeel dat ik mijn geliefde hobby vrijwel overal kan uitoefenen. Zo slaap ik met gemak dubbelgevouwen in de auto, de bus, het vliegtuig, op de grond of op een aftands slaapbankje. Het enige wat ik nodig heb is een beetje warmte in de vorm van een deken en een fluffy kussen. De warmte van de zon is ook altijd een goede slaap opwekker. Leg mij op een strandbedje en ik ben, nadat ik mijzelf eerst even goed in de olie heb gezet, binnen drie minuten weg. Ook heb ik het een keer voor elkaar gekregen op de hotelschool in een heel klein klasje in slaap te vallen op mijn tafel. Dat verdomde zonnetje scheen zo heerlijk op mijn snuf, ik moest héél even mijn ogen dichtdoen. De leraar was er minder blij mee.

Hoe dan ook, ik ben dus groots fan van slapen. Dat betekent niet dat ik lui ben, maar ik hecht gewoon waarde aan mijn rust. Ik vind uitslapen het fijnste op aard. Ik kom ook uit een gezin waar uitslapen de voorkeur heeft. Niemand staat bij ons echt te springen naast het bed om 8u ’s ochtends. En we zijn gewoon allemaal leuke mensen. Dus stop met wijzende vingertjes als ik pas om 1 uur uit bed ben gekomen, zelfs als ik er al om 10 uur in lag. En ik hoef niet met een veroordelend stemmetje te horen dat jij al zestien wasjes en driehonderd weekendboodschappen hebt gedaan in de uren dat ik nog lekker met mijn dekbed aan het kroelen was. Ik bepaal namelijk zelf wanneer ik opsta. En wees maar blij dat ik heb uitgeslapen als je zulke opmerkingen naar mij maakt.. Slapen en laten slapen, daar gaat het om.