Kotsfobie
“Ik denk dat ik misselijk ben” stamelde ik, vlak nadat ik de slechtste deal van mijn leven had gesloten tijdens een potje Koehandel. Een kutsmoes, vinden mijn handelsconcurrenten uit de biznizz, want wie laat zich nou oplichten door een varken dat afgebeeld staat alsof ‘ie mond en klauwzeer met zich meedraagt? Nog geen 30 seconden later ligt mijn volledige maaginhoud in de plee. Mijn grootste nachtmerrie is werkelijkheid: voedselvergiftiging.
Kotsfobie
Wie mij kent, weet dat ik een doodsangst heb voor overgeven. Al jaren leef ik met een kotsfobie. De kans is groter dat je hoog in de prijzen valt met je December Adventskalender Kraslot, dan dat je getuige bent van een braakdebacle van ondergetekende. Ik heb de maag van een iron man, die zelfs niet zwicht voor een grote hoeveelheid alcohol. Oké, op vier keer na dan, waarvan twee keer na het drinken van obscure blauwkleurige mixdrankjes in Azië (met blauwkleurige kots tot gevolg).
Het kleinste oestertje
Van alcohol ga ik dus niet snel nekken, laat staan dat ik een straatpizza werp van mijn allergrootste hobby: eten. En toch gebeurde het. Afgelopen zaterdag, 3 september 2016, was het feest. Ik verheugde mij op een weelderig weekend vol oesters en gin tonics, waarvan zaterdag de aftrap was. Opmerkelijk detail: er was een klein feutenoestertje waarover een hevige discussie losbarstte wie de kleine rakker zou opeten. Natuurlijk was ik de Sjaak. Technisch gezien had ik het dus kunnen weten.
Geweigerd door Uber
Het oesterfestijn vloeide over in een spellenavond bij vrienden, maar verder dan het varkenfiasco kwam het niet. Mijn maag speelde apenkooi door mijn lijf en kwam elke twee minuten even haar overtollige inhoud dumpen via mijn slokdarm. Het enige dat ik wilde was naar huis, en tot overmaat van ramp weigerde de Uberchauffeur me mee te nemen. Gelukkig zijn mijn vrinden in het bezit van een auto, en leverden me heelhuids thuis af. Special thanks to m’n maag, die het voor elkaar heeft gekregen om zowel de auto als mezelf een kotsinvasie te besparen.
Ik leef nog
Aan overgeven lijk je je gewoon te moeten overgeven. Vief als kotsguru weet hier alles van, dus voor tips kun je bij haar terecht. Zondag bleek ik tot grote vreugd nog steeds te leven, en zelfs functioneren ging me aardig af. Mossel & Gin kwam met het geniale plan om me een tegoedbon te schenken, en iedereen leefde nog lang en gelukkig.
Happy puking!
Lekker gifje erbij ook ;).
Ergste nachtmerrie: en plein public plots moeten kotsen.
Ik heb zelfs jarenlang met een zakje rondgelopen, just in case.
Goed idee… altijd voorbereid zijn op een plotselinge kotsunami 😉 Hopelijk overkomt het me de komende 2 jaar niet meer.