Karmapunten

Doorweekt van de regen open ik de jacht op een plek in het fietsenrek bij het station. Je fiets parkeren op Amsterdam Centraal in de spits staat gelijk aan ‘geen schijn van kans’. Al helemaal niet als je haast hebt. Mijn frustratie wint het van mijn goede manieren, en in een opwelling gooi ik een gammel exemplaar uit het rek om mijn fiets in de vrijgekomen plek te frommelen. Schuldgevoel schiet door mijn hoofd, maar ach, kan mij het schelen. Ik heb haast. Compleet verwilderd beuk ik mezelf door de drukte met al mijn bagage naar het perron. De trein rijdt voor mijn neus weg. Karma is een trut, mompel ik tegen mezelf.

Mijn karmapunten spaarplan bestaat uit boodschappen doen voor zwervers bij de Albert Heijn. Wekelijks haal ik eten en/of drinken voor daklozen die mij om kleingeld vragen. Hartstikke aardig, denk je. Toch lijkt karma soms gewoon smerige pech te zijn. Ik dacht mijn smakeloze fietsenactie te kunnen compenseren door in het holst van de nacht een dakloos stel een kopje thee aan te bieden. Chocolaatje on the side, en ik voelde me de Ghandi van het Westen. Er stond nog net geen karmafee ‘Douze Points’ naar me te jubelen. Maar nee, terug bij mijn voordeur bleken mijn huissleutels nog binnen te liggen, mijn telefoon leeg te zijn en mijn huisgenootje een weekend weg. Karma was nog lang niet klaar met me. In tien minuten tijd was ik gedegradeerd van dakrijk tot net zo dakloos als het stel. Of ik misschien een slokje thee mocht. En een stukje van de deken?

Hoewel ik karma op dat moment even vriendelijk met een baksteen tegen het hoofd wilde rammen, ben ik nog steeds overtuigd van het cliché ‘wie goed doet, goed ontmoet’. Niet om jezelf beter te voelen, maar voor de gewoon. Omdat we best wat aardiger voor elkaar mogen zijn. Gisteren scheurde er een vrouw uit haar rok toen ze van haar fiets viel. Hups, in haar blote kadetten stond ze midden op straat. Gênant, maar zo herkenbaar. Geen twijfel of ik op haar af moest rennen om te helpen, dus dat deed ik. En die karmapunten? Die interesseerde me geen (blote) reet.

Mag ik mijn actie van gisteren de volgende keer inzetten als ik de trein moet halen? Is er iets als de Karma Bankieren App, waarop ik mijn saldo kan checken? Of er genoeg speling is om een gammele fiets uit het fietsenrek te smijten uit bestwil? Om een mooi glas te jatten uit de kroeg? Of om mijn mond te houden als de dure fles wijn niet op de rekening blijkt te staan? Het kan me eigenlijk ook niks schelen. Ik hoop alleen dat iemand mij ook te hulp schiet als ik weer eens uit mijn kleren scheur terwijl ik van mijn fiets val.

Hoe veel punten je ook hebt, karma blijft altijd een bitch.