Discipline, waar koop je dat?

Ik beken: mijn discipline is verre van ijzersterk. Je bent dichterbij de werkelijkheid als je het zou vergelijken met een slappe vaatdoek. Zelfs een pan spaghetti heeft meer discipline dan ik. En ik denk dat dat weinig is.

Het idee om elke ochtend voor de komende 24 uur je healthy fitgirl maaltje te preppen en na een lange dag werken met een prethoofd de sportschool in te duiken, doet pijn in mijn buik. Toch ben ik benieuwd naar de vrachtladingen energie, de stralend gladde babyhuid en de immense geluksmomenten die fitpeople pretenderen te hebben na hun noten-zaden-citroenwater dieet. Daarnaast wil ik ook een keer op Instagram kunnen zetten dat ik op zaterdagochtend met een fris hoofd op de markt bloemen heb gehaald.

Helaas is de werkelijkheid anders. Ik kan kaas, vlees en wijn met geen mogelijkheid weerstaan en elke zaterdagochtend vraag ik mijzelf weer af hoe ik in vredesnaam thuis ben gekomen. Begrijp me niet verkeerd, er zijn heus wel dagen dat ik meer groenten dan kaas naar binnen werk en soms lunch ik zelfs met sla. Het probleem is alleen dat mijn buik daarna vaak schreeuwt om meer en ik dan toch per ongeluk weer een frikandel speciaal in m’n gezicht sta te smeren. En een kaassoufflé.

Ook met sporten ben ik een slap ei. Ik begin met goede moed en veel enthousiasme. ‘Jaa, nu heb ik eindelijk iets gevonden wat ik écht leuk vind!’ Dat zei ik bij bootcamp, bodypump, fitness, zwemmen en kickboksen. Volledige Instagramwaardige pakkies werden er voor aangeschaft. En na drie lessen hield ik alles weer voor gezien. Alleen bij yoga niet, daar ging ik zelfs op zondagochtend heen en kocht ik zowaar een strippenkaart. Maar toen ik m’n 10 strippen er doorheen had genamasteed en de zomer eraan kwam, was ik ook daar met de zonnegroet vertrokken.

Voor zover ik weet, heeft het hebben van discipline altijd met iets stoms te maken. Iets waar je helemaal geen zin in hebt, maar toch moet. Want als je iets echt leuk vindt om te doen, dan gaat dat vanzelf. Zo staan mijn broer en zijn vriendin zeker vijf keer in de week in de sportschool en hebben samen ongeveer een vetpercentage van -2. Maar die vinden het écht leuk en worden daar blij van. Mijn ouders leven zeven dagen in de week op zelfgemaakte rodebietenhummus, omdat ze het heerlijk vinden. Ik ben dan weer de studiebol van de familie en heb bij mijn drie studies geen herkansing nodig gehad, maar ik houd dan ook enorm van lezen en kennistesten. Noem je dat dan discipline? Of is discipline iets wat je alleen bij een ander herkent? En hebben we misschien allemaal geen discipline? Wanneer doe je nou meerdere keren iets waar je hélemaal geen zin in hebt? En stofzuigen of je bed opmaken vind ik niet meetellen.

Wat sporten en gezond eten betreft heb ik het dus duidelijk niet, maar ik geef toe dat het tijd is voor verandering. Mijn buik begint onaangename proporties aan te nemen en ook mijn thigh gap is volgens mij achtergebleven in Amerika. Dat dagelijkse stukje kaas en eeuwig aanwezige glas wijn (over discipline gesproken..) moeten aangepakt worden. The word is out: ik moet naar de sportschool.

Schrik niet, ik heb nul ambitie een fitgirl te worden. En voor die bikini body ben ik deze zomer toch al te laat. Een sixpack heb ik gepast en stond me niet. Maar die slappe buik helaas ook niet. Ik geniet met volle teugen van het leven, maar het is gewoon nét even een teugje te veel. Zelfs die onflatteuze bikinifoto als screensaver heeft mij nog niet naar de sportschool weten te brengen. Hierbij dus een belangrijke oproep. Help mij aan discipline! Waar koop ik zoiets?! Tweedehands mag ook. Ik zal het niet proberen te ruilen. Echt.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren