Met volle angst vooruit
Ik ben een schijterd. Een angsthaas. Een bangerik. Een mietje. Zo, daar staat het. Zwart op wit.
Heel veel dingen vind ik doodeng en ik ben verre van heldhaftig. Tijdens het fietsen ben ik constant bang om te vallen, gevaarlijke sporten zijn niks voor mij en zelfs een melige stunt om met een matras de trap af te glijden pis ik op het laatste moment af. Ik vermijd routes met bouwsteigers uit angst voor instorting en ‘bang voor de bal’ is op mijn lijf geschreven. Angsten, ik zit er vol mee.
Bij het zien van een spin springen de tranen in mijn ogen. Zelfs een plaatje van een spin bezorgt mij de rillingen. Vroeger veroorzaakte een spin direct blinde paniek, maar sinds ik twee jaar op een woonboot heb gewoond, waarbij ik de voordeur in het ‘spinnenseizoen’ alleen kon bereiken langs driehonderd spinnenwebben, is mijn angst iets afgenomen. Daar is dan wel iets nieuws voor in de plaats gekomen. Onbekende pakketjes maak ik, behalve als er H&M, Zara of Douglas op staat, met gepaste afstand en trillende handjes open. Waarom? Omdat ik als de dood ben dat er een tering grote spin in zit. Ik zie al helemaal voor me dat ik een deksel optil en er iets vol in m’n gezicht springt of mijn hand in een doos doe en in een harige unit grijp. Echt, maak me af. Waar die angst opeens vandaan komt, geen idee. Misschien door al die horrorberichten op Facebook van spinnen in bananen (waar ik dan door mijn broertje en schoonzus in word getagd, super fijn).
In strijd met al die angsten, hou ik dan weer enorm van horrorfilms of films met paranormale shit. Saw, Paranormal Activity, Scream, Hannibal, noem maar op. Ik heb ze allemaal gezien, in de bioscoop zelfs. Wel met het gevolg dat ik daarna dagenlang geen oog dicht doe en onder de douche continu achter het douchegordijn kijk. Zodra het donker wordt komen ook snel de mantra’s: ‘het was maar een film’, ‘in de film was het vermoorde meisje een ginger en jij bent blond’, ‘als je de film niet had gekeken, was je nu gewoon gaan slapen’. Niet te doen eigenlijk. Ik moet wel toegeven dat naarmate ik ouder word, minder behoefte heb aan die enge films. Steeds vaker verkies ik een ontspannen nacht of relaxte douchesessie boven de nieuwste horrorfilm of thriller.
Van al die (vaak irreële) angsten is er slechts één angst die mij non-stop in mijn dagelijkse leven belemmert: mijn angst voor alles wat nieuw en onveilig is. Nooit spring ik uit de band, nooit verbras ik mijn geld, nooit gooi ik een keer een roer om. Alles wat ik doe is op een veilige, gestructureerde en georganiseerde manier. Mijn leven is één grote checklist met keuzes vanuit het hoofd, niet vanuit het hart.
En daar ben ik, na 29 jaar, dus he-le-maal klaar mee. Na een jaar vol coachingssessies, zelfreflectie, therapieën en gesprekken ben ik er klaar voor om écht naar mijn hart te luisteren. Ik ga het helemaal anders doen. Na jaren van gebaande paden, ga ik voor het eerst off-piste. Ik schijt nu al dertig kleuren van angst, maar ik ga het doen. Vaarwel veilige comfortzone, vaarwel spaargeld, vaarwel fucking irritante kritische kutstemmetjes. Avontuur, ik kom eraan! En wat dat is, ga ik jullie héél snel allemaal vertellen…
Yeh Vief, door de angst heen, op avontuur! Fuck it! Enige lijst die je nog hebt is je bucket list.
??
Yesssss ik zeg: doen…..
mijn zus zei hele wijze woorden toen ik met mijn bedrijf wilde beginnen:
“Meisje, als je niet springt zul je niet vallen, maar ook nooooooit vliegen”
Ik ben begonnen en vaak gevallen maar nog veel vaker gevlogen en dat was t allemaal waard, je kan t, succes??????
Yesss, dankjewel voor de peptalk lieve Meta!
Geweldig, klinkt ook allemaal zo simpel he.. Dit jaar hoop ik ook wat meer van die stomme angsten los te laten 😉 Mijn eerste obstakel was toevallig vandaag, bij jullie nog wel 😉
Heel veel succes!
Klinkt inderdaad zo simpel, maar het is o zo moeilijk..
Ben nu wel benieuwd wat dat obstakel was! 🙂
Inderdaad, scheelt ook als je het deelt en er zo achterkomt dat je niet de enige bent die tegen dingen ‘aanloopt’ 😉 Bij mij zijn het geen beestjes, maar (nieuwe) mensen, nieuwe situaties. 😉 Dat was mijn obstakel van gister..