Een maand alcoholvrij

18:00 uur, werkdag voorbij, vriendin over de vloer én donderdag a.k.a Litte Friday! Instinctief reikt mijn hand naar de koelkast. In het donker schuilt daar een koude Grüner Veltliner, klaar om zijn shine te pakken in een bij elkaar gespaard wijnglas.

Drink je niet? Heb je een SOA ofzo?

Bij het geluid van de plop maakt mijn hart als gewoonlijk een sprong, maar blijkbaar ben ik de enige die dat ervaart. Uit de eethoek hoor ik een onsmakelijk tegengeluid. ‘Nee dankje, ik drink even niet’. Op mijn sokken slide ik de kamer in. ‘OMG ben je zwanger?’ Roep ik. ‘Nee? Heb je een SOA ofzo?’. Ook niet. ‘Ik drink een maand niet’, zegt ze koeltjes.

Rode wijn tegen de muur

Ik rol met mijn ogen. Jeeezus. ‘Jij óók al? Waarom zou je dat doen? Heeft het überhaupt zin als je na een maand weer op zuiptoer gaat? Je brengt je lichaam alleen maar in de war… toch? Voor wie doe je het? Om te bewijzen dat je echt geen alcoholist bent?’. De aanval is geopend. De verontwaardigingen spatten als met rode wijn gevulde glazen tegen de witte muren.

Met wat promille in het bloed, zit je altijd goed

Als mijn verbale kruisraketten op zijn, begint het non-emotionele deel van mijn brein te rekenen. Wanneer heb ik voor het laatst een paar dagen achter elkaar niet gedronken? Ik kan het mij niet herinneren. Maar ach, het leven moet je vieren, toch? Met een glaasje. Of twee. Met wat promille in het bloed, zit je altijd goed!

Daarnaast ben ik écht geen alcoholist hoor. Ik heb nota bene (bijna) zestien jaar van mijn leven alcoholvrij doorgebracht en komt mijn drankzucht niet voort uit het vergeten van problemen. Toch realiseer ik dat drank onderdeel van mijn dagelijkse activiteiten is. Glaasje rood bij het koken, twee witbiertjes op het terras, rosétje bij de werkborrel, en de kater is traditiegetrouw aanwezig op zaterdagochtend. Het is eerder regel dan uitzondering dat ik drink als de vijf geslagen heeft. Of de twaalf (in de middag dan hè) in het weekend.

Spelbreker

Maar vanwaar mijn verontwaardiging als een tafelgenoot voor alcoholvrijheid kiest? Ben je dan een spelbreker? Als niet-drinker kun je in ieder geval de controle niet verliezen, waardoor het bij voorbaat een ‘gewone’ avond wordt. Het sluit elke vorm van buitensporigheid uit. Je verpest hiermee de kans op een le-gen-da-rische avond voor de rest. Of is het juist daadkrachtig en dwingt het respect af?

0%

Hoe dan ook. De algeheel verontwaardigde sfeer die heerst wanneer iemand ervoor kiest om geen alcohol te drinken, heeft mij aan het denken gezet. Net als de schokkende hoeveelheid alcohol die ik wekelijks drink. En nu zit ik hier dit stuk te typen. Met een lever die al zeventien dagen geen promille gezien heeft.

OMG, ben je zwanger? Nee.

Heb je een SOA? Ook niet.

17 dagen schoon aan de haak en nog 10 te gaan (ik heb het concept ‘maand’ flexibel geïnterpreteerd). Verder: voel je vrij om verbale kruisraketten op me af te vuren als je met me afspreekt. Ik hoop wel dat je me herkent zonder dat glas wijn als armextensie.

Proost!